بازی با مرگ

" بازی با مرگ "
" sookoute khalese jan daram emshab" .,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, سی نا سرکانی

..

.

    

در چند جبهه می جنگد بی وقتِ زمان
حالا می رود خط مقدم نان
یک تکه امید از دفتر باران / می کند می دهد دست قایم یک مشعل خام
حالا قو می سابد روی بالش خوابِ مرگ
می ایستد حالا پشت ویترین بی همه چیزِ علائم ممنوعه لخت وُ پتی آرام
تور می بافد حالا بالای سر دریای عروسک خفته
می خندد یگریز حالا بر فوج کبوتران جلد کوچه و بازار
حالا می کشد آه از صمیم دلِ قند

می تاریکد در نور
می نورد در تاریک

تا ده بشمار!... تا ده بشمار!..
پیدایم کن اگر بی تابی
بی تابم کن اگر پیدایی

حالا می رود لای یک تکه قشنگ / می خوابد

پیدایم کن اگر خوابی
خوابم کن اگر بیداری
مستم کن اگر هشیاری

حالا به درخت می گوید گریه نکن/
سالی دیگر با آبادی برمی گردیم آبادی
حالا یک نامه می نویسد به تبسم
یک تمبر می چسباند روی لاشه ی یک حیوان
خم می شود او حالا روی کودک آدم
می قاپد یک تکه الماس از دهن گشنه ی عالم

تا ده بشمار!... تا ده بشمار!...
حالا برمی گردد از خط آخرِ اول
می چکد از لای زمان
می چسبد بر اعلامیه ی خبر بی هنگام.

این شاهدِ ذوق
این مطربِ مست
این عاشقِ عشق.

شهریور 91. تهران.

" اول بار از عشق پری دریایی ها می دانستند بعدها بر آن دستِ ساحران افتاد "

- سینا سرکانی -

Kindness against all
" آتش سبز "

باید خیلی صبر کنی
تا یک ایستگاه از مقصد ما رد بشود
و همینطور رودخانه مثلِ خیابان...
بریزیم داخلِ یک سطر
تا دیگر کسی نباشد جنازه ی ما را جمع بکند
و وقت نباشد برای مردن
و دست نباشد برای هُل دادن
و آزادی نباشد برای خواستن
با این حال
موهایت را ببخش
لبخندت را روی چمن ها دراز کن
لم بده روی آتشِ سبز
کسی هنوز نمی داند
بنفشه ها روزی چندبار می میرند
باید خیلی صبر کنی
حالا خیلی زود است

2015 . Tehran . Photo by Maryam Amiri 

فیلم نامه

http://youtu.be/Ly4kVhZRGG4 

خودنویس

" خودنویس"                                                                                                          
سی نا سرکانی                                                    

دعوا می کنم
با دیوار
گاهی با ابر

پروانه دارد پر می زند روی عطر پریدن ها
می نشینم با دودِ سیگار
روبروی کبوتر وُ قمری وُ باد
اخم می کنم به درخت
لبخند می زنم به مداد
کیف
کتاب

این تخت هنوز خالی ست
من نیامده ام از در
می نشینم بالای سرت
نگاه می ریزم در لب هات
جوراب می شورم در چشمه
صدا می زنم دهکده بیاید نهار بخورد
این ترانه چه خوب از درد می گوید
این هم از رسیدن یک خوشه ی گندم
این از عشق
چراغ خاموش است
از درو می گوید این آواز این داد
کمی باخ گوش بدهم
عکس گربه وُ سگ در ماه
لالای پرنده و مور و خدا
عاشق زنی در این سریال شده ام
آن شب که لخت از پنجره رد شد
و چشمهاش ارغوانی و تنها
و دست هاش شکل کودکی من چاق

دست می کشم روی سر کلمه
می آیم از آمد وُرفت.

آخر تابستان. تهران 91

سوغات ایران فروردین 1390

شاعر ادامه ای  از شعری از دیگر در مقصد ی از شتاب است

خنده های ات آزارم می دهند
و این همه دروغ که دوست داشتن دارد
 .و آن همه فریب که زمین
حوصله ندارم
گریه هایت آزارم می دهند
/و این همه چمدان که بسته ای
و آن همه زنجیر

" کتاب صورتی "

سی نا سرکانی

1
خیال نیست این پنجره
که نگاه مرا به تماشای تو وصل می کند
بیابان تا باشی

هر حادثه اتفاقی ست
که تو را به آبادی می خواند

تنها که باشی
شبنم دریاست.

( ... زنی شعرهایم را کش رفته است
می گوید این دردها مال من اند
تو فقط رهگذری بودی 

که یک عصرانه در بازوی پستان هایم خوابیدی ....)

 

2

بین ! تمام شد دیگر
چشمهایت را به من دادی
حالا فرقی نمی کند این همه تاریکی
از دست های تو بالا می روم
ببین چقدر سیب نزدیک است   

ببین ما چقدر نگرانِ پاییزیم

 

3

 

" حرکتِ شعر "

و بادها
می گریزیم
از اتفاق ها

و رد می شویم از کنار جوی ها
از زمین هم بگو
که این همه ما را دوست دارد
از ماه هم
که این همه تنهاست
از من که از باران سر درآورده است
و از سماجت خودت
که یک روز به شعرهایم آمد
و دیگر برنگشت

و عشق مرا به ستایش زمین بُرد
و ماه خندید

و تو را مالک سرزمین من کرد
تا حالای ما
که به سفر می آیی
مثل جان که دعا می کنی خیالاتی باشم
و مست هایم را تاریک بدوم

چقدر تنها می مانم
هربار که عاشق می شوی ...
هربار که از سوخته برمی خیزی ...
هربار می نویسی ام
2012
and the movement is THE TIME OF POETRY

  

2Mothers

Les amants d'un jour

How Earth Sounds from Space

Dark Energy

Sina Serkani

Dark Energy when you fall while you are rising up 2012. نقطه آغازِ اتفاقی ست که می افتد ستاره ها غمگین اند/ مثل زمین / که پوست می اندازد / ماه عزا دارد/ مثل ونوس / که می میرد/ یک منظومه ی شاکی ی مست / از سمتِ غروب / دارد می ترکد/ نرکس به خاطر رقصیدن با باران زندانی ست / بو در بند دل بر دار

aged2012.

Sina Serकानी

we do not inherit the Earth from our ancestors

we barrow it from our children

( a blast from the people who lived in north of pole )

ما زمین را از نیاکانمان به ارث نبرده ایم

از فرزندانمان وام اش می گیریم

(از یافته های مردمانِ قدیم قطبِ شمال )

Transsoundicalisem by: Sina Serkani.

aged2012

از من در فیس بوک

انتخابات : در فرمانسنگ های موسا روایت از بوده ی یازدهمین فرمانی ست که مفقود شده است / سخن آن سنگ چنین بوده است : در منشور انسان سرشتی ست که هرگاه راست ایستاد و دست بر سینه گذاشت هرچه او گوید از آنِ حق باشد /من آن سنگ ام . ان س س . تابستان 90 . قطبِ شمال I am That stone

* با خواص می گویم از نوعِ کمال/ ایستگاهِ خرج اسرارم/ شعرم/ جانم/ عشقم/ *

آتشِ سبز

باید خیلی صبر کنی/ تا یک ایستگاه از مقصد ما رد بشود/ و همینطور رودخانه مثلِ خیابان/ ...بریزیم داخلِ یک سطر/ تا دیگر کسی نباشد جنازه ی ما را جمع بکند/ و وقت نباشد برای مردن/ و دست نباشد برای هُل دادن/ و آزادی نباشد برای خواستن/ با این حال/ موهایت را ببخش/ لبخندت را روی چمن ها دراز کن/ لم بده روی آتشِ سبز/ کسی هنوز نمی داند/ بنفشه ها روزی چندبار می میرند/ باید خیلی صبر کنی/ حالا خیلی زود است/ # تهران . بهار 1390

کتاب هشت

وقتی میان عقربه ها اتفاق نیست