عاقلان نقطه ی پرگار وجودند ولی

تاریخ ادبیات معاصرایران در سی سال گذشته نشان می دهد که روشنفکر ایرانی در برداشتی عقب گرا از هستی تنها به مقابله و عکس العمل پدیده ها پرداخته و از حل مشکلات اساسی جامعه و طرح فضای عبور عاجز بوده است . این نکته هم در شعر هم داستان به وضوح روشن است . با اینکه عرفان به یاری ادبیات آمده اما هنوز نویسنده ما قادر به پاسخ به خواسته های تاریخ نیست و بیشترین برداشتش تاریخ نگاری ست نه تاریخ سازی . از نگاه من این بزرگترین معضل جنبش ادبی ایران محسوب می شود. او آلترناتیو نیست / اعتراض است... عشق داند که در این دایره سرگردانند